tag:blogger.com,1999:blog-25167258691667271712024-03-12T21:50:15.842-07:00Please don't ask me what's on my mind.Please don't ask me what's on my mind.http://www.blogger.com/profile/17296495603398430456noreply@blogger.comBlogger19125tag:blogger.com,1999:blog-2516725869166727171.post-53352091331840159592023-09-10T07:53:00.002-07:002023-09-10T07:59:41.743-07:00Αναμνήσεις. <p class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-ligatures: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span class="s1" style="font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 16px;">Αυτό που χωρούσες αλλά όχι πια;</span></p><p class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-ligatures: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span class="s1" style="font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 16px;">Αυτό που ήξερες που θες να εισαι και με ποιους αλλά νιώθεις μόνος πια;</span></p><p class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-ligatures: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span class="s1" style="font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 16px;">Αυτό που νιώθεις μόνος με τόσους ανθρώπους <span class="Apple-converted-space"> </span>γύρω; </span></p><p class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-ligatures: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span class="s1" style="font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 16px;">Κι ας τους γνωρίζεις τόσο. </span></p><p class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-ligatures: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span class="s1" style="font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 16px;">Αυτό που δεν έχεις συμβιβαστεί ότι ο χρόνος περνάει και δεν κρατάει τίποτα μαζί του; </span></p><p class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-ligatures: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span class="s1" style="font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 16px;">Αυτό που οι φίλοι είναι πια λίγοι; </span></p><p class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-ligatures: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span class="s1" style="font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 16px;">Που δεν θυμώνεις μιας και καταλαβαίνεις ότι πρέπει και εκείνοι να βρουν τον δρόμο τους; </span></p><p class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-ligatures: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span class="s1" style="font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 16px;">Αλλά πονάει. </span></p><p class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-ligatures: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span class="s1" style="font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 16px;">Ίσως πονάει γιατί εσυ έμεινες πίσω να λυσμωνεις. Να θες ότι είχες μιας και το έχασες τόσο άδοξα. </span></p><p class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-ligatures: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span class="s1" style="font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 16px;">Βλέπεις, είχες τον κόσμο στα χέρια σου και αφού επέλεξες εσύ για τον ευατο σου, δεν περίμενες ότι θα κάνουν και οι υπόλοιποι το ίδιο. </span></p><p class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-ligatures: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span class="s1" style="font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 16px;">Τι περίμενες; </span></p><p class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-ligatures: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span class="s1" style="font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 16px;">Είπαμε. </span></p><p class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-ligatures: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span class="s1" style="font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 16px;">Ο χρόνος δεν σταματάει για κανέναν. </span></p><p class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-ligatures: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span class="s1" style="font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 16px;">Ποτέ και για κανέναν. </span></p><p class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-ligatures: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span class="s1" style="font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 16px;">Πώς το ξεπερνάς; </span></p><p class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-ligatures: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span class="s1" style="font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 16px;">Αυτό - το ότι έχασες χρόνο και δεν γυρνάει τίποτα πίσω ξανά; </span></p><p class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-ligatures: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span class="s1" style="font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 16px;">Κανείς δεν θα μικρύνει. Κανείς δεν μπορεί να αλλάξει το χρόνο. Να τον πάει προς τα πίσω. </span></p><p class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-ligatures: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span class="s1" style="font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 16px;">Πως να το δεχτείς; Γιατί πρέπει. Τίποτα δεν είναι ίδιο πια.</span></p><p class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-ligatures: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span class="s1" style="font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 16px;">Και σύ; </span></p><p class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-ligatures: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span class="s1" style="font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 16px;">Πως την ζωή σου την έζησες από μακριά.</span></p><p class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-ligatures: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span class="s1" style="font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 16px;">Μέσα απο όνειρα και ελπίδες.</span></p><p class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-ligatures: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span class="s1" style="font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 16px;">Μέσα από αναμνήσεις και φαντάσματα.</span></p><p class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-ligatures: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span class="s1" style="font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 16px;">Αλλάζουν όλα. Άλλαξαν όλα.</span></p><p class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-ligatures: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span class="s1" style="font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 16px;">Ακόμη και η γειτονιά σου δεν είναι ίδια.</span></p><p class="p2" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-ligatures: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal; margin: 0px; min-height: 21px;"><span class="s1" style="font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 16px;"></span><br /></p><p class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-ligatures: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span class="s1" style="font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 16px;">Και μέσα στην πίκρα που νιώθεις στο στόμα σου και στο δάκρυ που παλεύεις να μην φύγει, λες πως θα ήσουν καλύτερα εδώ. </span></p><p class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-ligatures: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span class="s1" style="font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 16px;">Κι ας είναι οι αναμνήσεις αυτό ακριβώς. Αναμνήσεις. Παρελθόν. </span></p><p class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-ligatures: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span class="s1" style="font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 16px;">Λες θα φτιάξεις κι άλλες, πιο πολλές, διαφορετικές. Που θα γεμίσουν και πάλι την καρδιά σου για να γίνουν κι εκείνες αναμνήσεις.</span></p><p class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-ligatures: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span class="s1" style="font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 16px;">Ξέρεις, από αυτές που σε κάνουν να συνεχίζεις; </span></p><p class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-ligatures: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span class="s1" style="font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 16px;">Που σου υπενθυμίζουν για ποιο λόγο ανασάνεις; </span></p><p class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-ligatures: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span class="s1" style="font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 16px;">Από αυτές θέλω μόνο. Για να συνεχίζω να αναπνέω. </span></p><p class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-ligatures: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span class="s1" style="font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 16px;">Για να ελπίζω.</span></p><p class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-ligatures: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span class="s1" style="font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 16px;">Για να ονειρεύομαι και να ζω. </span></p><p class="p1" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-ligatures: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span class="s1" style="font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 16px;">Μόνο τέτοιες αναμνήσεις θέλω μόνο. </span></p><p class="p2" style="-webkit-text-size-adjust: auto; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-ligatures: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal; margin: 0px; min-height: 21px;"><span class="s1" style="font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 16px;"></span><br /></p>Please don't ask me what's on my mind.http://www.blogger.com/profile/17296495603398430456noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2516725869166727171.post-23669885149037942052016-07-15T08:44:00.001-07:002016-07-15T08:44:45.379-07:00Όταν λείπει η επαφή.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Όταν λείπει η επαφή τα μάτια πονάνε, βαραίνουν.. Δεν έχουν τίποτα το σημαντικό να αντικρίσουν.<br />
Τα χείλη σιωπαίνουν και τα αυτιά δεν νοιάζονται πια για να ακούσουν τι γίνεται γύρω.. Δεν είναι η φωνή που σου δίνει δύναμη εδώ..<br />
Το σώμα αδρανεί και γεμίζει λύπη, στεναγμό.. Λείπουν κομμάτια.. Λείπει το άγγιγμα και η ζεστασιά σου..<br />
Τα χέρια νιώθουν άδεια.. Χωρίς τα δικά σου δεν έχουν ταίρι. Δεν έχουν αφή, ορισμό, όρεξη, ενέργεια..<br />
Τα πόδια λυγίζουν και πονάνε.. Γιατί να σταθούν; Ο λόγος που τα κρατάει γερά είναι μακριά σου.<br />
Η καρδιά χτυπάει με το ζόρι.. Ίσα ίσα που σε κρατάει στην ζωή. Τα πάντα είναι μικρά, ανούσια μακριά του..<br />
Απόσταση.. Χιλιόμετρα μακριά, θάλασσες, ηπείρους, χώρες... Και το μόνο που ζητάς είναι ένα χάδι..<br />
Το δικό του χάδι. Αλλά λείπει.. Δεν είναι εδώ..<br />
Μαθαίνω να ζω με την έλλειψη επαφής. Λες και δεν μου χρειάζεται πια..<br />
Νομίζω ότι δεν την έχω. Στην πραγματικότητα είναι το μόνο που ζητάω.<br />
Έστω ένα βλέμμα.. Ένα ζωντανό βλέμμα μεταξύ δύο με τεσσάρων μέτρων. Ακούγεται λίγο μα είναι τόσο πολύ... Τόσο όσο να γεμίσει το μέσα σου, τα σωθηκά σου ζεστασιά, ηρεμία.<br />
Τα χέρια είναι γεμάτα, το σώμα ζωντανό, τα χείλη ζωηρά, η καρδιά δεν σταματά από χαρά και τα πόδια πατάνε τόσο σταθερά και δυνατά στην γη όσο ποτέ άλλωτε.<br />
Όλα αυτά εξαιτίας της επαφής. Της επαφής των ματιών.<br />
<br />
<br />
<br /></div>
Please don't ask me what's on my mind.http://www.blogger.com/profile/17296495603398430456noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2516725869166727171.post-86012176380104888582016-02-14T02:33:00.001-08:002016-03-10T20:38:47.433-08:00Η μπλε καρδιά.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Η μπλε καρδιά που ποτέ δεν είχα. Ξαφνικά όμως την έχω. Και λέει μ'αγαπάει..<br>
Και δεν ξέρω αν πρέπει να την πιστέψω. Ποιον πάω να κοροϊδέψω; Την αγαπάω αυτή την καρδιά.<br>
Με κέρδισε. Με έκανε να μάθω από την αρχή πως είναι να νοιάζεσαι. Να χαμογελάω. Μου έμαθε να ερωτεύομαι ξανά. Και χάρη σε εκείνον αναπνέω λίγο πιο ευχάριστα.<br>
Φοβόμουν να ανοιχτώ. Να πω τι νιώθω. Να μην πιέσω καταστάσεις. Να μην νιώθω ότι πιέζομαι. Να μην πληγωθώ και να μην πληγώσω.<br>
Αλλά με έκανε να ξεχάσω κάθε ανασφάλεια και φόβο. Σαν μαγικό, τσαφ! Το μόνο που σκέφτομαι είναι αυτή η μπλε καρδιά.<br>
Που ποτέ δεν είχα και είναι γεμάτη αγάπη και σιγουριά.<br>
Μακάρι να μην την απογοητεύσω. Να μείνει πάντα εδώ.</div><div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">Και μείνει εδώ εγώ θα την προσέχω. </div><div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">Θα της δείξω πως είναι να αγαπάς κ να γιατρεύεις. Γιατί και κείνη πέρασε πολλά. </div><div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">Θα της μάθω πως είναι να γελάς και πάλι χωρίς να πρέπει να το σκεφτείς δεύτερη φορά. </div><div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">Πως είναι να σε νοιάζονται και να σε προσέχουν. Πως είναι να σε αγκαλιάζουν και όλα τα κομμάτια σου να γίνουν πάλι ένα. Πως είναι να ονειρεύεσαι και ότι έχεις στο νου να το πετυχαίνεις. Να ζεις, να χαίρεσαι, να δίνεις μα και να παίρνεις, να φχαριστιέσαι, να αναπνέεις και να αγαπάς χωρίς τέλος.</div><div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">Ας μείνει εδώ και εγώ θα την κρατήσω όπως δεν την κράτησε πότε κανείς.</div><div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-H-3YXGWfARY/VsBX2cb_owI/AAAAAAAAJbE/OtJntvJyrAo/s1600/431387_299308716797670_298475846880957_796714_1493756488_n_large.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="225" src="https://2.bp.blogspot.com/-H-3YXGWfARY/VsBX2cb_owI/AAAAAAAAJbE/OtJntvJyrAo/s320/431387_299308716797670_298475846880957_796714_1493756488_n_large.jpg" width="320"></a></div>
</div>
Please don't ask me what's on my mind.http://www.blogger.com/profile/17296495603398430456noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2516725869166727171.post-53533453819943025682015-11-06T21:32:00.002-08:002015-11-06T21:32:29.589-08:00Το πιο αθώο βλέμμα.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
Περιμένω την πτήση μου από Doha για Αθήνα. </div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
Σχεδόν άδειο το αεροδρόμιο, είναι 5 το πρωί εδώ. Υπάρχει μόνο το προσωπικό του αεροδρομίου, κυρίως καθαριστές. </div>
<div style="text-align: justify;">
Έχω ρίξει την προσοχή μου στο βιβλίο μου όταν αρχίζω να παρατηρώ έναν από το προσωπικό. Σκουπίζει, έχει ήδη κάνει το μεγαλύτερο μέρος του πατώματος. </div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
Τον βλέπω να σκύβει και να κρατάει κάτι. Ήταν ένα μικρό παιχνιδάκι, ανθρωπάκι τύπου Playmobil. Ένα ξανθό αγοράκι με πορτοκαλί μπλουζάκι. Δεν το πετάει, το ξεχωρίζει από τα σκουπίδια που έχει μαζέψει η σκούπα. Το καθαρίζει λίγο και το επεξεργάζεται. Το βάζει να κάτσει, το γυρνάει συνέχεια από όλες τις πλευρές και έχει ένα κρυφό χαμόγελο στο πρόσωπο του. Το βάζει δίπλα στην σακούλα σκουπιδιών όρθιο. </div>
<div style="text-align: justify;">
Σηκώνει το βλέμμα του, σχεδόν ένοχο, κοιτάζει γύρω του αν τον κοίταξε κανείς. Ίσως ξεχάστηκε που βρισκόταν όσο είχε το παιχνίδι στα χέρια του. </div>
<div style="text-align: justify;">
Προσπαθώ να καταλάβω την ηλικία του. 18; μπορεί και μικρότερος. </div>
<div style="text-align: justify;">
Ίσως δε είχε ξαναδεί τόσο μικρό παιχνίδι. Ίσως να μην είχε ποτέ του παιχνίδι.</div>
</div>
Please don't ask me what's on my mind.http://www.blogger.com/profile/17296495603398430456noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2516725869166727171.post-66258320750901572912015-10-05T04:10:00.001-07:002015-10-05T04:10:50.323-07:00Προδοσία.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Είναι από αυτές τις στιγμές που δεν μπορώ να δεχτώ τι μαθαίνω. Είναι από τις στιγμές που είμαι μπερδεμένη, πληγωμένη, θυμωμένη αλλά δεν ξέρω ποιο επικρατεί πιο πολύ.<br />
<div>
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-ZaQnHEDwwk8/VhJakzRxyBI/AAAAAAAAJYI/kZ9k8djKkeY/s1600/tumblr_m4yms4x0B71qeqr4jo1_250_large.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://2.bp.blogspot.com/-ZaQnHEDwwk8/VhJakzRxyBI/AAAAAAAAJYI/kZ9k8djKkeY/s320/tumblr_m4yms4x0B71qeqr4jo1_250_large.png" width="216" /></a>Νιώθω να χάνω την πίστη μου σε πολλά. Όπως φιλία, αγάπη, έρωτας, σχέσεις. Μερικές φορές όλα ήταν ψέμματα. Ή γίνανε στην συνέχεια. Φτάνεις στην φάση που αναρωτιέσαι αν άξιζε που σπατάλησες τόσα, σε άτομα που σου απέδειξαν στο τέλος ότι δεν άξιζαν ούτε την μάτια σου. Για άτομα που πάλεψες, έδωσες την ψυχή σου και εκείνα επέλεξαν να σε προδόσουν.<br />
Δε το πίστευα ποτέ ότι θα νιώσω έτσι. Ήθελα να πιστεύω ότι κανένας γύρω μου δε θα σπαταλήσει τόση ενέργεια μόνο και μόνο για να μου κάνει τόσο κακό. Πόσο άδοξο όλο αυτό;<br />
Φωνάζεις για προσοχή; Θα την έχεις μόνο για λίγο. Μέχρι να καταλάβουν οι άλλοι τα αληθινά σου χρώματα.<br />
Δεν ξέρω ποιον λυπάμαι πιο πολύ. Εμένα ή εσάς που ξεπέσατε τόσο. Μάλλον εμένα. Γιατί εγώ δε το άξιζα αυτό.<br />
Όχι από σας. Όχι από άτομα που σπατάλησα την ζωή μου χωρίς να σκεφτώ τις συνέπειες.<br />
Ξεφτύλα, βρωμιά, αηδία, αδιαφορία. Αυτά αξίζετε. Γιατί την αγάπη, την φιλία, το χρόνο που σας έδωσα προτιμήσατε να τα απαξιώσετε. Λες και θα το βρείτε αλλού τόσο εύκολα.<br />
Με τέτοιο χαρακτήρα, δεν πας πουθενά. Δεν θα ζήσεις πραγματικά και πάντα θα θες να είσαι το θύμα. Γιατί έτσι έμαθες. Γιατί μια ζωή οι άλλοι θα φταίνε.<br />
Οργή. Αυτό νιώθω. Γιατί δε αξίζατε τίποτα και σας έδωσα πολλά παραπάνω.<br />
Λυπάμαι που είστε τόσο άδειοι. Λυπάμαι.</div>
</div>
Please don't ask me what's on my mind.http://www.blogger.com/profile/17296495603398430456noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2516725869166727171.post-26099196555490295742015-09-07T11:13:00.000-07:002015-09-07T11:13:12.790-07:003:57 πμ : Εσύ.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Με ενοχλεί. Αυτό που εξαφανίστηκες λες και δεν έγινε ποτέ τίποτα. Με ενοχλεί που στέλνω και συ δεν απαντάς. Με ενοχλεί που μου είπες ότι σου λείπω. Γιατί; Δε αξίζω ένα λεπτό να αφιερώσεις στο να μου απαντήσεις; <div>
Το χειρότερο; Ξέρω πως έχεις το κινητό σου όλη μέρα πάνω σου. Απαντάς σε δευτερόλεπτα σε άλλους. Και μένα;</div>
<div>
Ζητάω πολλά. Δεν είμαι εγώ φτιαγμένη για αυτά. Δεν μπορώ να παίζω. Ή όλα ή τίποτα. Το ''έλα να μαστε μαζί και όπου πάει'' δεν μου πάει. Δε το κατέχω. Δεν είμαι από αυτές που θα το ξεχάσω μέσα σε μία στιγμή. Θα με βασανίσει, θα μου κάνει τα βράδια μεγάλα, ατελείωτα και είμαι πολύ κουρασμένη για να τ' αντέξω. Θα με κάνει να σε ψάχνω κάθε βράδυ και αν δε σε βρω δίπλα μου σπάει κάτι μέσα μου. </div>
<div>
Δεν είμαι για να παίζω. Ότι έχω μέσα μου είναι ήδη πολύ σπασμένο. Πόσα θρύψαλα να κάνω πια το εγώ μου; </div>
<div>
Είναι ηλίθιο. Που νιώθω πάλι έτσι για σένα είναι ηλίθιο. Πώς το άφησα να γίνει; Είχα πει πως αυτή την φορά.. Είχα πει... Είπα πέρασαν χρόνια, σε ξέρω τώρα πια. Ξέρω τι να περιμένω. Και τι δε είχα πει στον ευατό μου για να τον πείσω ότι θα είμαι καλά μετά. Ότι δε θα πονέσω αυτή την φορά. Το έχω υπό έλεγχο είπα. Ζήστο είπα. Άκουσα και τις φίλες και με έπεισα. Να το ζήσω. Να μην έχω απωθημένα είπα. Να ζήσω αυτό που δε είχαμε ποτέ μόνο για λίγες βδομάδες. Είπα ότι θα μου αρκούσε.</div>
<div>
Και το περίμενα. Δε μου φτάνε. Δεν μου φτάνει. Εσύ είπες θες παραπάνω. Και γω είπα ότι δε με αφήνω να θέλω παραπάνω. Χα, εγώ είπα.. Και που το' πα; Το ένιωσε το πετσί μου νομίζεις; Αλλά όλο στο μυαλό μου τριγυρνάς. Έρχεσαι, φεύγεις. Σαν να μη τρέχει τίποτα.</div>
<div>
Όλα αυτά που έλεγες. Θυμάμαι τόσα. Δεν πρέπει να θυμάμαι, δε έπρεπε να θυμάμαι. Μου κάνει κακό. Τα λόγια σου αυτά.. Ελπίδες με γέμισαν. Και δεν έχω ιδέα αν τα ένιωθες. Αν τα εννοούσες. Μάλλον δεν θα μάθω ποτέ. Αλλά αν τα εννοούσες; Δεν θα' κανες κάτι;</div>
<div>
Και ακόμη να απαντήσεις. Ότι σιχαίνομαι πιο πολύ. Να μένω πάνω από το κινητό. Περιμένοντας να δω αν με σκέφτεσαι. Αν σκέφτηκες να μου απαντήσεις. Αν, αν, αν... Με αυτό το ''αν'' θα κοιμηθώ αγκαλιά και απόψε. Σιχαίνομαι να περιμένω πάνω από ένα κινητό.</div>
<div>
Αγκαλιά... Ψάχνω την αγκαλιά σου τα βράδια. Και κρυώνω που δεν την έχω. Με γέμιζε αυτή η αγκαλιά. Μ' έκανε να νιώθω ότι υπάρχω για έναν λόγο. Για να με εκεί ανάμεσα στα χέρια σου. Να αναπνέω για να μυρίζω το άρωμα σου. Να υπάρχω μόνο για να είμαι εκεί τα ξημερώματα. Για να κάνουν κύκλους πάνω σου τα δάκτυλα μου. Για να σ' αντικρίζουν τα μάτια μου. Να' σαι το πρώτο πράμα που βλέπω όταν ξυπνώ.. Για να θες χάδια και αγκαλιές. Να μου δείχνεις ότι με έχεις ανάγκη.. Και τώρα; Πού είσαι; </div>
<div>
Μόνο εγώ τα σκέφτομαι αυτά. Δεν έχει περάσει ούτε μισή σκέψη από το μυαλό σου για μένα. Έχεις συνηθίσει βλέπεις. Δεν είμαι κάτι νέο. Είμαι κάτι από το παρελθόν. Που' χεις μάθει να το ξεχνάς, να το πατάς. </div>
<div>
Δε θα μάθω ποτέ μου. Δεν θα μάθω ότι ο έρωτας είναι εχθρός μου. Δεν με θέλει να τον ζήσω σωστά. Μάλλον πιστεύει ότι δεν μου ταιριάζει.</div>
<div>
Αλλά θέλω. Να καώ στον έρωτα. Να ξεχάσω εμένα μέσα σε σένα. Το απόλυτο κενό. Να ζω για σένα. Και συ για μένα. Να σε ξυπνώ με γέλια και συ να με κοιμίζεις όταν δεν μπορώ να ηρεμήσω. </div>
<div>
Να υπάρχεις εδώ. Εδώ γύρω μου. </div>
<div>
Ξανακοίταξα το κινητό. Τίποτα.. Και δε μπορώ να το πάρω απόφαση. Ότι μπορεί να μη φανείς. Ότι μπορεί να βρήκες κάτι άλλο να ασχολείσαι. Και άλλα τέτοια όμορφα σκέφτομαι.. Γιατί για τίποτα δε με έχω ικανή. Δεν με έχω ικανή ότι κάποιος μπορεί να με θέλει τόσο όσο μου έδειχνες ότι με θες. Ότι ήταν όλο μια ψευδαίσθηση, ένα ψέμα, ίσως και ένα όνειρο.. Ένα όνειρο που θα θελα να ζήσω ξανά και ξανά. </div>
<div>
Θυμάμαι με είπες αφελή. Με ενοχλεί ακόμη. Επειδή είμαι. Είμαι αφελής που σε πίστεψα. Που άφησα την καρδιά μου να πιστέψει τα λόγια σου. Που την άφησα να θέλει πιο πολλά. Που άφησα το μυαλό να' σαι σκέφτεται ώρες. Είμαι. Και μάλλον δε θα αλλάξω ποτέ. </div>
<div>
<br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-GSkB2fTserk/Ve3Tl_bPY0I/AAAAAAAAJMI/scQW1YWUcYE/s1600/427653_10150570482493270_104110123269_8812020_1620488463_n_large.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="http://2.bp.blogspot.com/-GSkB2fTserk/Ve3Tl_bPY0I/AAAAAAAAJMI/scQW1YWUcYE/s320/427653_10150570482493270_104110123269_8812020_1620488463_n_large.jpg" width="320" /></a></div>
</div>
</div>
Please don't ask me what's on my mind.http://www.blogger.com/profile/17296495603398430456noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2516725869166727171.post-27901040316633655392015-01-08T08:02:00.003-08:002015-01-08T08:02:56.364-08:00Ερωτευμένη με τον έρωτα.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Τον τελευταίο καιρό πιάνω τον ευατό μου να ονειρεύεται.<br />
Είμαι ερωτευμένη με την ιδέα έρωτας. Με το να βρεις το άλλο σου μισό και να προχωρήσεις μαζί του στη ζωή.<br />
Μάλλον λέω μεγάλες κουβέντες. Δεν ξέρω αν υπάρχει το άλλο μας μισό. Ίσως να είναι μία ακόμη τυποποιημένη φράση για να εξηγήσει πως δύο άτομα γίνονται ένα. Αλλά θέλω να πιστεύω πως εκεί έξω υπάρχει κάποιος που η αγκαλιά μου θα κουμπώνει τέλεια γύρω του. Και θα χάνομαι εκεί για ώρες.<br />
Δεν είμαι όμως απελπισμένη. Δεν θα σπαταλήσω τα όνειρα μου για οποιονδήποτε. Αν δε νιώθεις ελεύθερη μαζί του πώς μπορείς να λες ότι είναι ο ένας; Όταν δεν σε νοιάζει το πόσο θα τον δεις αλλά το ότι για λίγα λεπτά θα'στε μαζί. Αυτό το χτυποκάρδι που θα νιώθεις λίγο πριν βρεθείτε ή και ώρες πριν βρεθείτε! Είναι το πιο εθιστικό συναίσθημα που υπάρχει. Κανένα ρούχο, καμιά ουσία δε ξεπερνάει αυτό το χτυποκάρδι χαράς που αντανακλάται στα αυτιά σου δυνατά και σε κάνει να νιώθεις αδύναμη και ευάλωτη.<br />
<div style="text-align: left;">
Είμαι ερωτευμένη με όλα αυτά. Με την ιδέα του έρωτα. </div>
<div style="text-align: left;">
Μακάρι όλοι να θέλετε να νιώσετε έτσι και να μη φοβάστε για ότι θα ρισκάρετε. Ότι θυσιάζεις κατά βάθος δεν το ήθελες ποτέ. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-vqKpldVJTSY/VK6py-h6mJI/AAAAAAAADwE/XPI7XnJUt2w/s1600/4d10c26bec389270d2f49d93eaa94a4c_large.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-vqKpldVJTSY/VK6py-h6mJI/AAAAAAAADwE/XPI7XnJUt2w/s1600/4d10c26bec389270d2f49d93eaa94a4c_large.jpg" height="203" width="320" /></a></div>
</div>
Please don't ask me what's on my mind.http://www.blogger.com/profile/17296495603398430456noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2516725869166727171.post-71213057082943121482014-11-24T07:56:00.000-08:002015-07-09T15:51:42.971-07:00Ένας θόρυβος από μαύρα πούπουλα.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Το να κριτικάρεις κάποιον είναι το πιο εύκολο πράγμα σε όλη την γη. Ανοίγεις το στόμα σου και αραδιάζεις προτάσεις γεμάτες κακία, βλακεία, ίσως και ψέμματα για να σχολιάσεις από την εξωτερική εμφάνιση κάποιου έως και τον χαρακτήρα και τις πράξεις του. </span><br>
<div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ίσως σχολιάζεις ένα άτομο που δεν ξέρεις καν αλλά κάποιον άλλος σου έχει πει τρία-τέσσερα πράγματα και συ δεν χάνεις την ευκαιρία να μεταδώσεις όλο το δηλητήριο του σε άσχετα άτομα που στο τέλος θα σχηματίσουν μία απόψη για ένα άτομο που δεν ξέρουν ούτε εκείνοι αλλά αν βρεθεί μπροστά τους θα το ''μίσουν'' για ότι εσύ είπες, για ότι εκείνος είπε κλπ κλπ.. </span></div>
<div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Και ξαφνικά αυτό το άτομο θα βρεθεί αντιμέτωπο με άτομα που δε γνωρίζει αλλά έχουν σχηματίσει μία πλήρη εικόνα για το ποιος είναι -χωρίς να ξέρουν ποιος είναι στην πραγματικότητα- και θα αναρωτιέται τι στο κόσμο έχει κάνει τόσο κακό ώστε άσχετα άτομα να ασχολούνται με την ζωή του και με τις αποφάσεις που έχει πάρει, είτε καλές είτε κακές. Αν και είναι υποκειμενικό το τι είναι καλό και τι κακό για όλους μας μιας και είμαστε όλοι διαφορετικοί.</span></div>
<div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Παρόλα αυτά, εσύ, εκεινός που στα είπε αυτά και όλοι όσοι άκουσαν εσένα να ''θάβεις'' το συγκεκριμένο άτομο, έχεις βλάψει την φήμη ενός αθώο ατόμου μόνο και μόνο γιατί δεν έχεις με τι άλλο να ασχοληθείς. </span></div>
<div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Με εκνευρίζει όσο δε πάει όλο αυτό το κουβάρι άχρηστων σχολιασμών για άτομα που δε ξέρεις και δεν ξέρω αλλά για κάποιο λόγο πιστέυεις είναι ότι πιο σημαντικό να μιλήσουμε πρώτα. </span></div>
<div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Έχω κάνει και γω το ίδιο λάθος και έχω υπάρξει και θύτης αλλά και θύμα. Δεν ξέρω γιατί είναι τόσο σημαντικό να σχολιάζεις ζωές άλλων ατόμων, αλλά είναι ότι πιο σιχαμερό υπάρχει στο άδειο κεφάλι αυτής της παγκόσμιας κοινωνίας. Κουτσομπολιό και ψέμματα ρέουν άφθονα χωρίς κάνεις να νοιάζεται. </span><br>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-F1Zql9AYp9I/VHNTyRRileI/AAAAAAAADDo/nxxh7WJnoaI/s1600/292277_417700761603634_935748529_n_large.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-F1Zql9AYp9I/VHNTyRRileI/AAAAAAAADDo/nxxh7WJnoaI/s1600/292277_417700761603634_935748529_n_large.jpg" height="213" width="320"></a></div>
</div>
<div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Πλέον, προσπαθώ να δώσω ότι ελαφρυντικό μπορώ σε καταστάσεις ατόμων που ακόμη και αν δε θέλω να ξέρω τι κάνουν στην ζωή τους, το έμαθα μέσω ηλίθιων σχολιασμών ανάμεσα σε ανεγκέφαλα άτομα σε ανούσιες παρέες, γιατί πολύ απλά δεν ξέρω γιατί αυτό το άτομο έκανε ότι έκανε, στο κάτω κάτω δε με νοιάζει! Θα προσπαθήσω να μπω στην θέση του και να σωπάσω γιατί δε θέλω πια να είμαι ένα από αυτά τα άτομα που ''μισούν'' έμενα αν και δε με έχουν δει ποτέ στην ζωή τους, πόσο μάλλον αν με ξέρουν. Δε θέλω να γίνω εκείνος που με το δάκτυλο του κρίνει και ''καταδικάζει σε θάνατο'' άτομα άσχετα, άγνωστα. Δε είμαι εγώ αυτή που θα κρίνω κάποιον για τις πράξεις του.</span></div>
<div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ένας θόρυβος που κάνει κύκλους ανάμεσα σε ανούσια, άτοπα και άτυπα άτομα. Αυτό είναι το κουτσομπολιό. Ένας θόρυβος γεμάτος χιλιάδες εκατομμύρια μαύρα πούπουλα. Και πάνε και κρύβονται σε απίστευτα μέρη που δεν μπορείς να βρεις.</span></div>
</div>
Please don't ask me what's on my mind.http://www.blogger.com/profile/17296495603398430456noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2516725869166727171.post-42006941277825966042014-09-26T07:46:00.001-07:002014-09-26T07:46:00.397-07:00Ευχαριστώ. <p dir="ltr">Μερικές φορές δεν βλέπουμε ποιος πραγματικά έμεινε δίπλα μας στις δύσκολες στιγμές μας. Δεν είναι ότι το πάραβλέπουμε αλλά έχουμε επικεντρωθεί πιο πολύ στο πρόβλημα μας - που έχουμε την δεδομένη στιγμή - πάρα στο ποιος ήταν εκεί για μας. Με τον ξεχωριστό τρόπο του ο καθένας. <br>
Έπεσα και εγώ θύμα αυτής της παγίδας.<br>
Επικεντρώθηκα στο τι θέλω - ζητάω - ή με το τι στεναχωριέμαι - πάρα στο ότι είχα άτομα δίπλα μου ακόμη και αν ένιωθα τόσο μόνη. Είχα άτομα εκεί να μου κρατάνε συντροφιά με ταινίες του Batman. Άλλοι μου τραγουδούσαν τραγούδια για πειρατές και με κάνανε να πεθαίνω στα γέλια και άλλοι ενώ είχαν δικά τους προβλήματα άκουγαν εμένα και τις ανοησίες που έλεγα μέσα στον πανικό της στιγμής. Ή ήταν εκεί μιλώντας για θέματα σχετικά και άσχετα με τις ώρες. Αλλά ήταν εκεί. <br>
Το μόνο που μετανιώνω είναι ότι το ανακάλυψα τώρα. Μετά από τόσο καιρό..<br>
Αλλά το πόσα σας χρωστάω δεν μετριούνται.. Σας ευχαριστώ που παραμερίσατε το "εγώ" και το κανάτε "εσύ ".<br>
Σας ευχαριστώ που ακόμη και μέσα στις λάθος επιλογές μου είσασταν εκεί και μου λέγατε να συνεχίσω, να μη τα παρατάω.<br>
Αν δεν είσασταν εσείς δεν θα είχα κάνει τίποτα. Τα λόγια σας ερχόντουσαν και έρχονται στο μυαλό μου ακόμη και σήμερα. Κάνατε καλή δουλειά. Σας ευχαριστώ που δείξατε τόσο ενδιαφέρον σε προβλήματα που δεν ήταν δικά σας αλλα ούτε έβγαζαν και κανένα νόημα. <br>
Συγνώμη που σας αναγνωρίζω τώρα το τι κάνατε για μένα. Ποτέ δεν είναι αργά όμως.<br>
Θα σας είμαι πάντα ευγνώμων. <br>
Ευχαριστώ.. Ευχαριστώ.</p>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://lh6.ggpht.com/-DZz18Q2tfBU/VCV8JdZfI7I/AAAAAAAABdM/q9M8R6Cr28M/s1600/00xsqMB7at.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"> <img border="0" src="http://lh6.ggpht.com/-DZz18Q2tfBU/VCV8JdZfI7I/AAAAAAAABdM/q9M8R6Cr28M/s640/00xsqMB7at.png"> </a> </div>Please don't ask me what's on my mind.http://www.blogger.com/profile/17296495603398430456noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2516725869166727171.post-18920586168380327822014-05-29T04:25:00.002-07:002014-05-29T04:25:56.601-07:00Κρίμα.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Τρένο. Μόλις μπήκε ένα ζευγάρι τοξικομανών. Κάθισε λίγες θέσεις πιο μπροστά μου.<div>
Εκείνος διπλωμένος στα δύο. Εκείνη κρατάει το παλτό του και ένα μπουκάλι. </div>
<div>
Φορώντας τα γυαλιά της για να μη δούμε τα δάκρυα της. Προσπαθεί να τα σκουπίζει κρυφά.</div>
<div>
Πρόσωπα αλλοιωμένα, γεμάτα πόνο και δυστυχία. <i>Άραγε πώς να είχαν ονειρευτεί την ζωή τους..</i></div>
<div>
Εκείνη να προσπαθεί να τον σηκώνει συχνά. Μπορώ να δω την θλίψη στα μάτια της.</div>
<div>
Φτάσανε. Με ένα ελαφρύ χάιδεμα στο χέρι του δείχνει πως είναι η ώρα να κατέβουν.</div>
<div>
Δεν ανταποκρίνεται. Εκείνη επιμένει και τον τραβάει απαλά. Εκείνος αργεί να σηκωθεί.</div>
<div>
Δεν μπορεί. Το σώμα βαρύ. </div>
<div>
Τα κατάφερε. Βγαίνουν, περπατάνε. Σώματα αδύναμα, πόδια στραβά και αδύνατα. </div>
<div>
Τον κρατάει από το χέρι για να του δείχνει το δρόμο. Δίπλα του για να μη παραπατήσει. Τους χάνω.</div>
<div>
Αυτό ήθελαν από την ζωή τους; <i>Εμείς τι κάναμε για να μη είναι έτσι εκείνοι;</i></div>
<div>
Απέχθεια στα μάτια μας.<i> Καταδίκη. </i>Στα μάτια μας καταδίκη. Να τους ρίξουμε το φταίξιμο. Να πούμε ήταν επιλογή τους.<i> Καμία συμπόνια. Κανένα έλεος. </i></div>
<div>
<i>Μόνο κριτική.</i> Να βλέπεις μόνο την ασχήμια και όχι το γιατί. <i>Το φαίνεσθε, όχι το είναι.</i></div>
<div>
Πόνεσε η ψυχή μου. Τους έβλεπα και μέσα μου εκλαίγα. Το'χεις νιώσει; Καταλαβαίνεις; Νιώθεις;</div>
<div>
Θα βοήθαγες κάποιον σαν αυτούς; Θα το έκανες;<i> Όχι. Εδώ δεν βοηθάς τον υγιή. </i></div>
<div>
Όλοι μας. Φταίχτες μίας κοινωνίας που δεν μας αρέσει αλλά δεν την αλλάζουμε. Δεν κάνουμε τίποτα για να την αλλάξουμε. <i>Βολεψάκιδες</i>. Τι και αν πεθαίνει ο διπλανός μας, εμείς να'χουμε υγεία.</div>
<div>
Ξεπεσμός. <i>Κοινωνικός ξεπεσμός. </i>Παντού, σε όλη την γη. Κοίτα να δεις που φτάσαμε.</div>
<div>
Μία λέξη : <i><b>Κρίμα.</b></i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-SdkwBab4mCU/U4cZLQztfPI/AAAAAAAAAWs/XDbv7SRY9GE/s1600/Is-OxyContin-addictive2kkk.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-SdkwBab4mCU/U4cZLQztfPI/AAAAAAAAAWs/XDbv7SRY9GE/s1600/Is-OxyContin-addictive2kkk.jpg" height="167" width="320" /></a></div>
<div>
<br /></div>
</div>
Please don't ask me what's on my mind.http://www.blogger.com/profile/17296495603398430456noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2516725869166727171.post-13320731130737341002014-02-16T20:24:00.001-08:002014-02-16T20:24:24.783-08:00Τα θυμάσαι όλα. <p dir=ltr>Θυμάσαι το πρώτο σας φιλί; Θυμάσαι την πρώτη φορά που τον είδες; Το χαμόγελο του; Τον τρόπο που θυμώνει; Όχι, δεν τα θυμάσαι απλά επειδή είναι αναμνήσεις. Αλλά επειδή παίζουν ρόλο στην ζωή σου.<br>
Δεν τα θυμάσαι για να πονάς. Τα θυμάσαι γιατί είναι μέσα σου. Για να μη ξεχάσεις ποτέ πως ένιωσες κοντά του. <br>
Προστατεύεις όσα ένιωσες, τα φυλάς καλά μέσα σου. Σου θυμίζουν όσα είχες. Και όσο ακόμη ποθείς. <br>
Περπατάς στο δρόμο και θυμάσαι πως ήταν να περπατάς δίπλα του. Που σε έκανε να γελάς με χαζομάρες και σε αγκάλιαζε λες και δεν ήθελε να σε χάσει. <br>
Και όταν ξαπλώνατε, σε κράταγε αγκαλιά και κάνατε όνειρα μαζί. <br>
Τα θυμάσαι όλα. Δεν έχεις ξεχάσει τίποτα. Δεν θες. Αγαπάς κάθε στιγμή μαζί του. Είτε ήταν καλή είτε κακή. <br>
Και ας μη είναι μαζί σου, ζεις μαζί του. Δεν θες να ζεις αλλιώς. Δεν ξέρεις πια πως.<br>
Θυμάσαι πότε είπε "σ'αγαπώ" πρώτη φορά; Πότε σου πήρε το πρώτο σου δώρο; Τον τρόπο που σου έλεγε "Καληνύχτα"; <br>
Τα θυμάσαι όλα. </p>
Please don't ask me what's on my mind.http://www.blogger.com/profile/17296495603398430456noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2516725869166727171.post-90429970538762864402014-02-08T08:54:00.001-08:002014-02-08T08:54:21.199-08:00Δεν παίρνεις ότι δίνεις.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Όταν δίνεις και δεν παίρνεις ποτέ όσα έδωσες.<div>
Νιώθεις λες και δεν έπρεπε να δώσεις τόσα. </div>
<div>
Ότι δεν άξιζε. </div>
<div>
Γιατί σε εκμεταλλεύτηκαν. </div>
<div>
Γιατί δεν σου έδωσαν πίσω τίποτα. </div>
<div>
Γιατί δεν σκέφτηκαν στιγμή το πως θα νιώσεις αν κάνουν κάτι που δεν σ' αρέσει. <div>
Κοιτάνε την πάρτη τους. Από πάντα. </div>
<div>
Αγαπάνε; </div>
<div>
Άγνωστο. </div>
<div>
Νοιάζονται; </div>
<div>
Αμφίβολο. </div>
<div>
Θέλουν να περνάνε καλά. Να τα έχουν καλά με όλους ακόμη και αν αυτό σημαίνει ότι δεν θα τα έχουν καλά με σένα. </div>
<div>
Γιατί οι άλλοι είναι πιο σημαντικοί. </div>
<div>
Ζήλια; </div>
<div>
Δεν νομίζω. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-yliTvQJSZOk/UvZhMDRDiII/AAAAAAAAAUo/tH0S4ptpv6I/s1600/425331_290841164323071_215482215192300_729367_402853938_n_large.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-yliTvQJSZOk/UvZhMDRDiII/AAAAAAAAAUo/tH0S4ptpv6I/s1600/425331_290841164323071_215482215192300_729367_402853938_n_large.jpg" height="215" width="320" /></a></div>
<div>
Απλά θέλω ότι δικαιούμαι. Ότι δεν ζήτησα τόσο καιρό. Θέλω την προσοχή που ποτέ δεν μου έδωσε. Και την θέλω τώρα.</div>
</div>
</div>
Please don't ask me what's on my mind.http://www.blogger.com/profile/17296495603398430456noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2516725869166727171.post-34248812621562166232014-02-02T07:06:00.001-08:002014-02-02T07:06:31.403-08:00Χαχαχαρούμενη.<p dir="ltr">Μ' αρέσει αυτή η φωτογραφία. Έχει νόημα. Λένε ότι αν κάνεις κάποιον να γελάει ,έτσι είναι πιο εύκολο να σε ερωτευτεί. Και δεν είναι και ψέμα. Πολλοί λένε "Τον ερωτεύτηκα γιατί με έκανε να γελάω". <br>
Αλλά εμένα μου αρέσει το "Όσο τον έκανα να χαμογελάει τον ερωτευόμουν εγώ". Την πάτησες άσχημα. <br>
Μα αυτό δεν είναι ο έρωτας στο κάτω; Ή μάλλον και αυτό. Να γελάς. Να νιώθεις την χαρά να βγαίνει από το στομάχι σου που είναι γεμάτο πεταλούδες! Να νιώθεις την καρδιά σου χαλαρή αλλά και τόσο ταραγμένη όταν είναι αυτός εκεί. Να τον σκέφτεσαι και να χαμογελάς. Χωρίς να μπορείς να το σταματήσεις! Και να σ' αρέσει.. Να μη θες να το ξεπεράσεις. Να θες να μείνεις έτσι για όλη σου την ζωή. Χαρούμενη. </p>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://lh6.ggpht.com/-tsOvrLjFLnU/Uu0uq49VLgI/AAAAAAAAAUY/Mj9ps7AtQuA/s1600/HengSweeLimILoveDoodle19.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"> <img border="0" src="http://lh6.ggpht.com/-tsOvrLjFLnU/Uu0uq49VLgI/AAAAAAAAAUY/Mj9ps7AtQuA/s640/HengSweeLimILoveDoodle19.jpeg"> </a> </div>Please don't ask me what's on my mind.http://www.blogger.com/profile/17296495603398430456noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2516725869166727171.post-64772670594449751232014-01-20T02:46:00.001-08:002014-05-19T20:17:45.075-07:00Νιώθεις φιλαράκι;<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Είσαι ικανοποιημένος με την ζωή σου; Με αυτό που είσαι τώρα; Σ' αρέσει η ζωή σου; Ή απλά έχεις προσαρμοστεί κάπου γιατί σε βολεύει; Φοβάσαι να κυνηγήσεις ότι θες και απλά έχει γίνει κομμάτι μιας πραγματικότητας που σε χαλάει καταβάθος αλλά για να μη ξεβολευτείς παραμένεις όπου είσαι.<div>
Σε μια δουλεία που βαριέσαι, σε ένα μέρος που δεν σ' αρέσει, σε μια σχέση από συνήθεια. Νιώθεις ωραία με τον ευατό σου; Θέλω να πω βρε φιλαράκι ζεις; Απολαμβάνεις; Μυρίζεις; Νιώθεις;</div>
<div>
Παθητικές στάσεις. Φοβάσαι το μετά. Όλοι το φοβόμαστε καλό μου, κανείς δεν είναι ατρόμητος.</div>
<div>
Κοινοί θνητοί να αντιδρούμε στις αλλαγές γύρω μας όσο και αν δεν μας αρέσουν αλλά πάντοτε να πατάμε στα πόδια μας. Κανείς δεν είπε θα είναι εύκολο. Αλλά θες; Θες να ξεκολλήσεις; Να πας παρακάτω; Να πάρεις την ζωή στα χέρια σου; </div>
<div>
Μην είσαι τόσο βολεψάκιας δικέ μου. Ζήσε. Ότι έχεις. Κανείς δεν είπε να χωρίσεις, να αλλάξεις το μέρος που μένεις ή να παραιτηθείς από την δουλεία. Αλλά φχαριστήσου το ρε παιδί μου!</div>
<div>
Δώστου νόημα! Άλλαξε, βάλε χρώμα. </div>
<div>
Κι αν δεν είσαι ικανοποιημένος άλλαξε πάλι. Σε κανέναν δεν αρέσουν οι αλλαγές. Αναγκαζόμαστε ναι.. Αλλά οι αλλαγές που τις θες εσύ είναι οι καλύτερες! Ξέρεις που θα σε πάνε.. Κι αν δεν ξέρεις δεν πειράζει. Ο καλός ο καπετάνιος στην φουρτούνα φαίνεται.</div>
</div>
Please don't ask me what's on my mind.http://www.blogger.com/profile/17296495603398430456noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2516725869166727171.post-8101594218950441742014-01-16T22:53:00.000-08:002014-01-16T22:53:01.678-08:00If it's meant to be, it will be.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Πόσες φορές έχουμε ακούσει αυτή την φράση; Τόσες όσες να το φέρνουμε στο μυαλό μας όταν το έχουμε ανάγκη. Μας δίνει ελπίδα. Ότι τίποτα δεν τελειώνει οριστικά. Ότι ίσως στο μέλλον να ξαναγίνει. Να μη χάσεις ότι είχες. Όποιον είχες.<br />
Πονάει να χάνεις κάποιον. Το ξέρω καλά. Δεν γίνεται να ξεχάσεις τίποτα και δεν θες. Πονάνε οι αναμνήσεις. Αλλά όλοι λίγο πολύ ζούμε με αυτές.<br />
Δεν είναι κακό να μη θες να ξεχάσεις. Το κακό είναι ότι ίσως να μη θες να πας παρακάτω. Οι καταστάσεις σε πιέζουν και μισείς ότι σε πιέζει. Στο κάτω κάτω δεν είναι εύκολο να πηγαίνεις παρακάτω. Δεν σ'αρέσουν οι αλλαγές. Εγώ τις μισώ. Όχι τις απότομες, αυτές που δεν τις έχεις ρυθμίσει.<br />
Δεν είναι ωραίο να χάνεις. Πονάει να χάνεις. Εκείνον που χάνεις..<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-LhWrP5vB5mY/UtjPrikL1GI/AAAAAAAAATk/7HLL0ts89gU/s1600/tumblr_ljq2kuaIy81qbi4myo1_500_large.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-LhWrP5vB5mY/UtjPrikL1GI/AAAAAAAAATk/7HLL0ts89gU/s1600/tumblr_ljq2kuaIy81qbi4myo1_500_large.jpg" height="214" width="320" /></a></div>
</div>
Please don't ask me what's on my mind.http://www.blogger.com/profile/17296495603398430456noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2516725869166727171.post-34321098122739799852013-08-29T08:01:00.000-07:002013-08-29T08:01:53.281-07:00Ελευθερία (?)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Είναι απλά μια ιδέα όλο αυτό. Καλοφτιαγμένο ψέμα. Από τι νομίζεις ότι δραπευτεύεις; Εσένα φοβάσαι καταβάθος. Εσένα και μόνο εσένα. Δεν θες να αλλάξεις. Δεν θες να γίνεις κάτι που δεν ξέρεις πως να ορίσεις. Να μη χάσεις εσένα. Να μη μείνεις μόνος. Γιατί η μοναξιά δεν παλέυεται εύκολα.<br />
Θα χάσεις. Η μοναξιά είναι τρομοκράτης. Σε πονάει, σε κλείνει, σε περιορίζει, σε φοβίζει, σε κάνει και αμφιβάλεις. Σε διώχνει από σένα. Από το μέσα σου. Θα χάσεις. Ξέσπα.<br />
Ξέσπα! Φώναξε, βρίσε, τσίριξε, νευρίασε, αντέδρασε. Μη κρατάς τίποτα μέσα σου. Ξέσπα.<br />
Μην μαζεύεις. Μη κρατάς πράγματα για σένα αν ξέρεις ότι κάποιος εκεί δίπλα σου ,σε νοιάζεται.<br />
Μίλα. Ξέσπα.<br />
Tι τα κρατάς εξάλλου; Σάμπως και αν δε τα πεις σε κάποιον να θα το ξεπεράσεις πιο εύκολα;<br />
Γελιέσαι. Θα χάσεις.<br />
Θα ανέβεις, θα πέσεις. Όλα μαζί και χώρια. Γιατί όλα είναι εδώ. Η ζωή είναι όμορφη, αλλά είναι με άλλον. Θα χάσεις.<br />
<br /></div>
Please don't ask me what's on my mind.http://www.blogger.com/profile/17296495603398430456noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2516725869166727171.post-26755922189744713372012-06-04T05:56:00.000-07:002012-06-04T05:57:10.002-07:00Πώς δραπετέυουν από'δω;<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Έχεις ακούσει ποτέ σου για χρυσή φυλακή; Σου παρέχει όλες τις ανέσεις. Σου παρέχει μάλιστα και ένα λαμπρό μέλλον γεμάτο επιτυχία και λεφτά. Θα μπορείς να έχεις ότι θες από υλικής απόψεως. Νιώθεις ικανοποιημένος με όλα όσα ακούς ε; Λες από μέσα σου ,''αυτή είναι ζωή ρε φίλε!'' ,ε; Στα παρέχει όλα ,τι σου λείπει εξάλλου!<br />
<br />
Φιλαράκι αλήθεια τώρα.. Πιστεύεις ότι το παν στην ζωή σου είναι τα λεφτά; Μία καλή οικονομική κατάσταση είναι αυτό που θα σε έκανε πραγματικά ευτιχισμένο;<br />
<br />
Ξέρεις η χρυσή φυλακή ονομάζεται έτσι γιατί ναι μεν δεν θα σου λείψει τίποτα αλλά θα είσαι περικυκλωμένος από μοναξιά. Δεν θα υπάρχουν πρόσωπα που αγαπάς εκεί δίπλα σου.<br />
Δεν αναφέρομαι, φυσικά, στο να γίνει κανείς πλούσιος και να χάσει τους ανθρώπους που αγαπάει γιατί θα έχει ανεβάσει τουπέ. Μιλάω σχετικά με το να αλλάξεις χώρα και να πας σε μία άλλη για να έχεις ένα καλύτερο μέλλον. Ναι, πρέπει να επιβιώσεις αλλά καταπόσο είσαι δυνατός να μείνεις μακριά από αγαπημένα σου πρόσωπα;<br />
<br />
Ζω σε μία τέτοια χρυσή φυλακή. Μπορώ να έχω τα πάντα. Μπορώ να έχω ένα θαυμάσιο μέλλον ,μία πολύ καλή δουλεία και οικονομική άνεση. Αλλά δεν έχω κανέναν. Όλοι μου οι φίλοι είναι μακριά. Έχω την οικογενεία μου κοντά αλλά κάποιες φορές δεν σου φτάνει το χάδι της μητέρας σου που θα σε καταλάβει πριν ακόμα αρχίσεις να πέφτεις στην μιζέρια. Θες κάποιον να γελάσεις ,να πεις τις σκέψεις σου ,όσο ανόητες και ας είναι, να πεις για τα όνειρα σου. Είναι δύσκολο να ανοιχτείς σε άτομα που μόλις γνώρισες. Και κάποιες φορές δεν θέλεις κιόλας να το κάνεις. Δεν έχεις όρεξη να μιλήσεις και να ζητήσεις κατανόηση από άτομα που θα δείξουν συμπόνοια αλλά στην πραγματικότητα δεν τους καίγεται καρφί. Θες άτομα δικά σου ,που δεν θα σε παρεξηγήσουν ότι και να πεις. Θα μείνουν δίπλα σου μέχρι να γίνεις τελείως καλά και δεν θα το κουνήσουν ρούπι αν δεν δουν έστω ένα πραγματικό σου χαμόγελο.<br />
Και τα όνειρα που έκανες; Θα τα αφήσεις στην άκρη για κάποια άλλη στιγμή ή θα τα αφήσεις να γίνουν πικρές αναμνήσεις να σου θυμίζουν πάντα ''τι θα γινόταν αν...;''<br />
<br />
Ένα λαμπρό μέλλον μπορείς να έχεις και δίπλα στα πρόσωπα που αγαπάς και σε αγαπάνε. Τα λεφτά δεν είναι το παν. Είναι το κάτι μέσα στην ζωή. Δεν είναι η ίδια η ζωή. Όποτε λέω να κάνω κάτι. Να σταματήσω να παραιτούμε και να προσπαθήσω να σταθώ στα πόδια μου ,μόνη μου, στην χώρα που μεγάλωσα και όχι σε μία χώρα που είναι τόσο κρύα στα μάτια μου αλλά και στην ψυχή μου. <br />
Το βασικό όμως ερώτημα είναι... Έχεις τα κότσια να το κάνεις; Ή σε φοβερίζει τόσο πολύ η σκέψη που θα κάνεις πίσω;</div>
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-8RrNZrNWI-Q/T8ywanblnFI/AAAAAAAAACs/j6K9rT4B8pw/s1600/554721_374272555938676_272416256124307_1198916_1541839758_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left:1em; margin-right:1em"><img border="0" height="121" width="320" src="http://2.bp.blogspot.com/-8RrNZrNWI-Q/T8ywanblnFI/AAAAAAAAACs/j6K9rT4B8pw/s320/554721_374272555938676_272416256124307_1198916_1541839758_n.jpg" /></a>Please don't ask me what's on my mind.http://www.blogger.com/profile/17296495603398430456noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2516725869166727171.post-43518511700918432362012-04-25T09:09:00.000-07:002015-09-10T02:56:54.656-07:00Σκέψεις.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-DVG4KGrL4s8/T5ghovFOLuI/AAAAAAAAACc/XLGHDTGEKh0/s1600/img_0095f2_197155076_large.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="http://3.bp.blogspot.com/-DVG4KGrL4s8/T5ghovFOLuI/AAAAAAAAACc/XLGHDTGEKh0/s320/img_0095f2_197155076_large.jpg" width="320"></a></div>
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: left;">
Έχεις νιώσει ποτέ άδειος/α; Να νιώθεις μόνο την ανάσα σου που ολοένα και αυτή χάνεται; Να πονάς τόσο που να μην νιώθεις τίποτα; Ένα απόλυτο κενό; Να μην γνωρίζεις αν θα γίνεις καλά ξανά; Να χάνεσαι μέσα σε σκέψεις κάθε λίγο και λιγάκι; Να κλαις χωρίς να ξέρεις το γιατί; Να νιώθεις κουρασμένος/η όλη την ώρα; Ακόμα και όταν έχεις κοιμηθεί 12ώρο; Έχεις νιώσει ποτέ τα πόδια σου να σε εγκαταλείπουν; Να λυγίζουν ενώ εσύ θες να μείνεις όρθιος; Να προσπαθείς να σκεφτείς θετικά αλλά να βλέπεις μόνο αρνητικά γύρω σου; Έχεις αισθανθεί να χάνεσαι σε ενός ατόμου το όνομα και μόνο; Να περπατάς και να τον/την βλέπεις παντού; Έχεις σκεφτεί ποτέ ότι θες πραγματικά να τα παρατήσεις όλα; Να μην σε νοιάζει τίποτα άλλο; Οι πιο όμορφες σκέψεις σου να γίνονται στάχτη; Να γίνονται παρελθόν; Τα όνειρα σου να εξατμίζονται σε μία στιγμή; Να σε πονάει τόσο που την στιγμή που τα χάνεις και μένεις ξεκρέμαστος/η; Να νιώθεις ότι δεν έχεις πια στόχους; Να φοβάσαι ότι δεν θα βρεις ξανά τις δυνάμεις σου; Να θες να γυρίσεις πίσω το χρόνο; 'Οχι για να διορθώσεις ή να σβήσεις τις στιγμές αλλά για να τις ξαναζήσεις. Να ξέρεις ότι λίγα άτομα θα σε καταλάβαιναν αλλά κανένα δεν γίνεται να είναι δίπλα σου εκείνη την στιγμή; Να θες να τσιρίξεις μέσα στην νύχτα; Να έχεις ανάγκη μία αγκαλιά και τίποτα άλλο; Απλά να σε κρατάει κάποιος/α μέχρι να ηρεμήσεις; Να ξυπνάς με δάκρυα στα μάτια; Να έχεις κουραστεί από το πόσο σου λείπει κάποιος; Να έχεις μόνο μία σκέψη όλη την μέρα; Να βλέπεις αναμνήσεις μπροστά σου οποιαδήποτε στιγμή; Εγώ έχω νιώσει έτσι. Και νιώθω ακόμα. Το μόνο που θέλω είναι να ξεφύγω. Να έχω την ζωή μου πίσω. Δραματικό; Δεν δίνω δεκάρα. Έτσι νιώθω ,σκέφτομαι ,ζω. Μόνη ελπίδα; Να τα καταφέρω.</div>
</div>
</div>Please don't ask me what's on my mind.http://www.blogger.com/profile/17296495603398430456noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2516725869166727171.post-50651388661700327912012-04-20T07:50:00.001-07:002012-04-20T07:50:25.380-07:00I blame superheroes for my high expectations in men.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-B-js-mYDVp8/T5F2b0QuaMI/AAAAAAAAACE/6S7a-LFkv8Q/s1600/117726977728759535_Hnaif0wO_c_large.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://1.bp.blogspot.com/-B-js-mYDVp8/T5F2b0QuaMI/AAAAAAAAACE/6S7a-LFkv8Q/s320/117726977728759535_Hnaif0wO_c_large.jpg" width="212" /></a></div>
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Ναι ,ναι όπως το διάβασες. Κατηγορώ όλους τους σούπερ-ήρωες αλλά κ ηρωίδες για τις υψηλές προσδοκίες που έχουμε ,αγόρια-κορίτσια, ως προς την εύρεση συντρόφου. Θα στο ξηγήσω το όνειρο ευθείς αμέσως!<br />
Σου έρχεται ,λοιπόν, ο Batman-τον αναφέρω μιας κ έχω δει πρόσφατα κάποιες από τις ταινίες του-κυριολεκτικό τετράγωνο! Και μιλάω καθαρά για την πλάτη του. Δεν σχολιάζω καν κοιλιακούς ,μύες ποδιών ή χεριών. Πραγματικό όνομα; Bruce Wayne. Όχι Ταδόπουλος ή Ταδάκης ή Ταδίδης! Μιλάμε για όνομα που σου κλέβει την ανάσα. Θα μου πεις κ εσυ τώρα και με το δίκιο σου, βρήκες κ σχολιάζεις τον πιο έπικ ήρωα! Θα σου πω ναι ,έχεις δίκιο. Αλλά πήρα ως παράδειγμα τον ήρωα που είναι ένας ακόμα απλός θνητός. Δεν μιλάω για τον Superman που θες-δεν θες θα είναι ένα τούμπανο λόγω ότι είναι από άλλο πλανήτη και ούτε σου λέω για τον Spiderman που από μία αραχνούλα που τον τσίμπησε έγινε ντούκι! Σου μιλάω για έναν άνθρωπο σαν και μας! Θα μου πεις γυμνάζεται.. Ναι ρε φίλε αλλά είναι το ίδιο τετράγωνος με τον Superman! Πώς το εξηγείς αυτό ε;<br />
Επίσης... Όλοι μα όλοι είναι απίστευτα όμορφοι. Έναν άσχημο δεν έχω δει! Καστανοί ή ξανθοί με μπλε μάτια ή πράσινα και πάνω από όλα ψηλοί! Καθημερινά πράγματα παιδί μου ,τι να λέμε τώρα;<br />
<br />
Το κύριο point της όλης υπόθεσης είναι το εξής(!) : όλοι είναι απίστευτα ευγενικοί ,ξέρουν πως να φερθούν σε μία κοπέλα ,είναι ντροπαλοί αλλά κ συνάμα απίστευτα γεμάτοι αυτοπεποίθηση! Σε σώζουν πάντα την κατάλληλη στιγμή και πάντα μα πάντα σκέφτονται πρώτα εσένα και μετά τον υπόλοιπο κόσμο. Σε κάνουν να ανησυχείς αλλά στο κάνουν να φαίνεται το πιο απλό πράγμα ,το να σώζεις την ανθρωπότητα πάντα.. Είναι απίστευτα σέξι ,αρρενωποί και μέσα στην γλύκα ,λες κ τους έχεις βουτήξει στην καραμέλα. Παράλογο; Δεν απαντάει κανείς άρα λογικό.<br />
<br />
Αλλά ας ασχοληθούμε τώρα λίγο και με τις σούπερ-ηρωίδες!<br />
Ας πάρουμε για παράδειγμα την Catwoman. Κορμάρα ,χειλάρες ,ματάρες και είναι cute and sexy! Δύο σε ένα ,νοικοκυρεμένα. Πώς περιμένεις μετά να γυρίσει ο άλλος να σε κοιτάξει την στιγμή που για πρότυπο γυναίκας έχει την γυναίκα-γάτα; Ή να έχει την Poison Ivy; 'H την Harley Quinn; Ή την Wonder Woman; Εεεμ εδώ σε θέλω..<br />
Είναι όλες κορμάρες ,απίστευτα όμορφες ,γυμνασμένες ,σέξι ,χωρίς ίχνος κυτταρίτιδας ή ουλής από σπυράκι και πάνω απ' όλα γυναίκες λάστιχο! Το βράδυ κάνουν βόλτες και το πρωί στην δουλεία! Που είναι οι μαύροι κύκλοι κοπέλα μου; <br />
Είναι εκεί που τις θες ,όταν τις θες! Και θες και μία κοινή θνητή αλλά κουκλά; Lois Lane!<br />
<br />
Και μετά από όλα αυτά ,όταν σου την πέφτει ο Μάκης της κυρά-Σούλας(ή το Μαράκι του κυρ-Γιώργου) απέναντι ,εσύ αναρωτιέσαι τι στο καλό πάει λάθος με σένα... </div>
</div>Please don't ask me what's on my mind.http://www.blogger.com/profile/17296495603398430456noreply@blogger.com0