Κυριακή 16 Φεβρουαρίου 2014

Τα θυμάσαι όλα.

Θυμάσαι το πρώτο σας φιλί; Θυμάσαι την πρώτη φορά που τον είδες; Το χαμόγελο του; Τον τρόπο που θυμώνει; Όχι, δεν τα θυμάσαι απλά επειδή είναι αναμνήσεις. Αλλά επειδή παίζουν ρόλο στην ζωή σου.
Δεν τα θυμάσαι για να πονάς. Τα θυμάσαι γιατί είναι μέσα σου. Για να μη ξεχάσεις ποτέ πως ένιωσες κοντά του.
Προστατεύεις όσα ένιωσες, τα φυλάς καλά μέσα σου. Σου θυμίζουν όσα είχες. Και όσο ακόμη ποθείς.
Περπατάς στο δρόμο και θυμάσαι πως ήταν να περπατάς δίπλα του. Που σε έκανε να γελάς με χαζομάρες και σε αγκάλιαζε λες και δεν ήθελε να σε χάσει.
Και όταν ξαπλώνατε, σε κράταγε αγκαλιά και κάνατε όνειρα μαζί.
Τα θυμάσαι όλα. Δεν έχεις ξεχάσει τίποτα. Δεν θες. Αγαπάς κάθε στιγμή μαζί του. Είτε ήταν καλή είτε κακή.
Και ας μη είναι μαζί σου, ζεις μαζί του. Δεν θες να ζεις αλλιώς. Δεν ξέρεις πια πως.
Θυμάσαι πότε είπε "σ'αγαπώ" πρώτη φορά; Πότε σου πήρε το πρώτο σου δώρο; Τον τρόπο που σου έλεγε "Καληνύχτα";
Τα θυμάσαι όλα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου